Wat betekent het om alles achter te laten en opnieuw te beginnen? Op woensdag 29 oktober kwamen MKW-ers samen in Fort aan de Klop in Utrecht om stil te staan bij de levensreis van vluchtelingen.
Een persoonlijke start
Dave van Zalk (IJsseldal Wonen) opende de dag met een indringend verhaal over zijn tijd als vrijwilliger op Lesbos. Zonder veel middelen, maar met des te meer betrokkenheid, bood hij medische hulp aan vluchtelingen. Zijn verhaal liet zien hoe groot de uitdagingen zijn en hoe belangrijk het is om als mens iets te doen, ook als het systeem tekortschiet.
Beelden die blijven hangen
Tineke Ceelen, oud-directeur van Stichting Vluchteling, nam ons mee langs twintig jaar werk in de meest schrijnende omstandigheden. Aan de hand van foto’s en verhalen liet ze zien wat het betekent om te leven in onzekerheid, zonder veiligheid. Haar boodschap was helder: de noodzaak om vluchtelingen op te vangen is niet afgenomen en haar inzet ook niet.
Een gezicht bij het verhaal
Daarna volgde het aangrijpende levensverhaal van Fawziya, een jonge vrouw uit de Yezidi-gemeenschap die als kind werd ontvoerd door IS. Ondanks alles wat ze heeft meegemaakt, wist ze met kracht en kwetsbaarheid een gezicht te geven aan de abstracte term ‘vluchteling’.
Van luisteren naar handelen
Na deze indrukwekkende verhalen was het tijd voor reflectie. Wat betekenen deze verhalen voor mij als persoon en wat kunnen wij als bestuurders betekenen in het huisvesten van vluchtelingen? In een samenleving die steeds meer polariseert, is dat geen eenvoudige opgave maar wel waar MKW-ers met elkaar over konden doorpraten.
