“Een hele leuke bijeenkomst gehad! Goede praktijkverhalen gehoord van diverse kanten. Vooral van de sessie bij Kerverland met statushouders, vrijwilligers en coaches heb ik echt genoten. Wat een enthousiaste verhalen!” Aldus Aad van der Reijken, Trifolium Woondiensten Boskoop. Naast de reactie van Aad hebben we nog een groot aantal positieve reacties mogen ontvangen. We kijken daarmee terug op een geslaagd bijeenkomst over de huisvesting én integratie van statushouders. We waren te gast bij woningbouwvereniging Reeuwijk en in het Huis van Alles in Waarder. Onder dankzegging aan de gastsprekers en de aanwezige gasten en leden.
LANDELIJK: HUISVESTING STATUSHOUDERS IN BREED PERSPECTIEF
– Eric Logister, wethouder ‘s-Hertogenbosch
Tevens trekker van de themagroep huisvesting vergunninghouders binnen de G32, alsmede coördinator voor de huisvesting van statushouders in de regio Noord Oost Brabant.
Eric Logister boeide de aanwezigen met zijn toelichting op de huisvestingsopgave van vergunninghouders. Door kort de mondiale context te schetsen en vervolgens die door te vertalen naar het nationale beleid. “Als er wereldwijd ca. 60 miljoen mensen op de vlucht zijn, een land als Libanon met 4 miljoen inwoners zo’n 1 miljoen vluchtelingen moet opvangen. Kunnen wij in Nederland met ca. 59.000 mensen per jaar natuurlijk niet spreken van een groot probleem.”
Nationaal hebben we te maken met de passendheidsnorm, het wetsvoorstel om voorrang voor vergunninghouders te schrappen, de wettelijke taakstelling die onverminderd van kracht blijf én de stimuleringsregeling voor sobere onzelfstandige huisvesting. Gemeenten moeten in deze context hun taakstelling realiseren. Het huisvestingsaspect is op termijn op te lossen, de daadwerkelijke integratie en acceptatie is moeilijker te bewerkstelligen.
Vervolgens zoemde Eric Logister in op de gemeentelijke huisvestingsopgave in ‘s-Hertogenbosch. 380 mensen per jaar, circa 200 woningen. “Dat is dus geen probleem. Dat heet een huisvestingsopgave.” En illustreerde daarbij de zogeheten “Bossche mix”. Waarbij het uitgangspunt voor gemeente en woningcorporaties blijft de huisvesting van 1. de gezinnen in reguliere sociale huurwoningen. Maar 2. ook het ontwikkelen van alternatieven voor alleenstaanden en statushouders.
De huisvestingsopgave wordt gerealiseerd door extra woningen te realiseren: bijvoorbeeld door de ombouw van een voormalig kantoor van een woningcorporatie. Door tijdelijke inzet van sloopwoningen. Door de ombouw van vrijkomend maatschappelijk vastgoed. En door 100 tijdelijke woningen (units) op braakliggende gronden te plaatsen.
– Pim Tiggeloven, adviseur wonen Companen
Pim Tiggeloven illustreerde een onderzoek in opdracht van het ministerie van BZK naar verhuizingen van vergunninghouders na de eerste uitstroom (= gemeente waaraan de vergunninghouder is gekoppeld na verkrijgen status). Met als doel een effectief plaatsingsbeleid. De analyse is op basis van cijfers van het COA, over de periode 2011 t/m 2013. Tevens schetste hij de diverse ontwikkelingen sinds 2014, waarbij onder andere de tijdelijke stimuleringsregeling en de urgentieverklaring aan de orde kwamen.
LOKAAL: WONEN EN INTEGRATIE
– Annelies Barnard, directeur-bestuurder Woningstichting Nieuwkoop
“Steek je nek uit, maar neem verantwoorde risico’s.” Aldus Annelies Barnard. Zij sprak over de (tijdelijke) huisvesting van statushouders in Nieuwkoop, waar het thema sinds 2014 op de lokale agenda staat. Annelies Barnard illustreerde de gemeentelijke opgave (reguliere huisvesting, crisisopvang, tijdelijke huisvesting statushouders) en welke stappen er tot nu toe zijn gezet. Ze ziet de huisvesting van statushouders echt als taak van de corporatie, maar heeft hierbij wel de hulp en ondersteuning van de gemeente nodig.
Woningstichting Nieuwkoop kiest voor:
• Regulier huisvesten
• Splitsen waar mogelijk (in sommige gevallen waar mogelijk)
• Toevoegen Nieuwbouw vooral inzetten op extra (opgave ligt er ook vanuit sociale voorraad)
• Benutten tijdelijke voorzieningen: Beheer voor gemeente (toestemming ILT);
• Tijdelijk gebruik Koetshuis (tijdelijke ombouw verzorgingshuis)
Conclusie: er ligt een grote gemeentelijke opgave. Er is sprake van grote afhankelijkheid van de samenwerking met gemeente en collega corporaties. Er is sprake van verschillende zienswijzen en grote zorg onder de inwoners.
– Arjen Keijzer, projectmanager bij WBSG De Gemeenschap Nijmegen, die een bijzondere en innemende film toonde over het project Griftdijk en met de aanwezigen na besprak.
LOKAAL: SAMENLEVEN
– Vincent van Luit, directeur Woningbouwvereniging Reeuwijk
Op locatie van de welzijnsruimte Kerverland vertelt directeur Vincent Reeuwijk van de plaatselijke Woningbouwvereniging hoe hij tot besluit gekomen om anti-kraak en statushouders in Kerverland te huisvesten. En over waar in zijn ogen de taak begint en eindigt van begeleiding statushouders. “Loslaten. Ruimte geven. Laat het maar gebeuren, dan komen de mooiste zaken tot stand. ”
En dan komen er achtereenvolgens de mooiste en ontroerendste verhalen voorbij. Niet in de laatste plaats van de statushouders zelf. Nicole Brenk van Vluchtelingenwerk vertelt haar verhaal en deel haar ervaringen. Gert Lemkes, is vrijwilliger en aanspreekpunt voor statushouders en vooral: grote verbindende kracht tussen antikrakers, vrijwilligers en statushouders. Ief Koot woont anti-kraak en vertelt hoe hij het ervaart om statushouders te hebben als buren en wat zijn eerste reactie hierop was. De lokale schooljuf begint haar verhaal zingend en vertelt hoe het is om statushouders taalles te geven. En tenslotte vertelt een jonge Syrische man over hoe híj het ervaart om in Waarder ontvangen te worden en zijn leven op te bouwen.