Dit keer in beeld: Rein Hagenaars, directeur-bestuurder van Wonen Noordwest Friesland. Per november 2019 gaat deze volkshuisvester in hart en nieren met pensioen.

Wat geef je mee aan je collega’s in de corporatiebranche?

‘Ga voor de dingen waar je in gelooft. Ik hoop dat er van de volkshuisvestelijke strijdbaarheid wat overblijft. Ik zie veel risicomijdend gedrag in de sector, veroorzaakt door nieuwe wetgeving die te veel gebaseerd is op wantrouwen in plaats van vertrouwen.

Bijvoorbeeld de heffing. We kunnen ook gewoon zeggen met zijn allen: we betalen die niet meer. Waarom komt zo’n protest niet van de grond? We laten ons een beetje piepelen als sector. We willen best de startmotor zijn van belangrijke maatschappelijke opgaven, zoals verduurzaming. Maar dan moet ons dat wel financieel en qua regelgeving mogelijk worden gemaakt.
Dus mensen: blijf alert! Het is fantastisch dat we in Nederland zo’n goede volkshuisvesting hebben, maar voor je het weet is dat verdwenen, en krijg je het nooit meer terug.’

Waarom MKW?

‘Bij een wat kleinere corporatie is de organisatie overzichtelijk, is de afstand tot de huurders goed, weet je met wie je te maken hebt. Ik heb ook bij grotere corporaties gewerkt, maar ik ben echt fan geworden van een omvang waarbij je vanuit één kantoor nog alles kan bestieren.

Binnen het MKW vond ik de bereidheid om van elkaar te leren altijd het leukst. Het gaat bij het MKW niet over macht, maar over inhoud. Wat je zelf niet weet, daarvoor kun je bij collega’s terecht. Dat is de kracht van het MKW.’

Waar ben je het meest trots op?

‘Ik vind de ‘softe’ kant van het corporatiewerk heel belangrijk. Leefbaarheid gaat verder dan betaalbaarheid en een huis dat technisch in orde is. Het gaat erom dat mensen wat met elkaar hebben. Daar hebben we bij Wonen Noordwest Friesland goed invulling aan gegeven en daar ben ik trots op.

Verder hebben we twee keer de Vredeman de Vries Prijs voor architectuur gewonnen hier in Friesland. Ik vind het belangrijk dat woningen ook mooi zijn. Dat je later met je kleinkinderen langs een project loopt, en het met trots kan laten zien. Een beetje aandacht maakt alles mooier.’

En nu?

‘Ik ben een bezige bij, dus het wordt niet alleen maar af en toe met de caravan op vakantie! Ik zie wel wat er op me af komt. Maar ik hoop me in ieder geval nog nuttig te kunnen maken in het maatschappelijke en volkshuisvestelijke veld. Het is en blijft een enorm boeiende wereld.’